Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Verounico(-à-fueio-de-ferigouleto)

Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia

Plantaginaceae Scrophulariaceae

Nom en français : Véronique à feuilles de serpolet.

Descripcioun :
Aquesto verounico rebalo au sòu dins d'ùni relarg gourga d'aigo. La subsp. presentado eici, serpyllifolia, se rescontro pulèu en plano, pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Se recounèis à si flour blanco raiado de blu, à si fueio redouno e sènso péu e à si boursoun mai larg que long. La subsp. humifusa trachis en mountagno, fai de flour pu grando e se vèi en coulounìo.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 7 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Prado umido - Pelouso - Palun
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia (Dicks.) Syme, 1866

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
R
ges
RR
RR
R
R

Taraxacum officinale & Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Verounico(-à-fueio-de-ferigouleto) emé uno autro planto

fotò